Vanwege het stijgende aantal reizigers met de trein die de komende jaren sterk vergroot zal worden, is de NS er toe genoodzaakt om het nijpende tekort aan materieel op te vangen met nieuwe Sprinter-treinstellen. Om hen met goed comfort te kunnen vervoeren zijn er stoelen nodig, en omdat de reiziger bij de NS op nummer één staat, heeft de NS in de week 14 t/m 19 maart 2015 een stoelentest in Rotterdam gehouden waarbij de reizigers zelf de stoel mochten uitkiezen.

Wijzelf hebben net als de vele honderden reizigers meegedaan aan de test, waarbij elke reiziger zo in kon stappen. Deze vond op Rotterdam plaats in de stationshal buiten de OV-poortjes. Op een verhoogd plateau waren er drie groepen stoelen opgezet welke geletterd waren met A, B of C. De stoelen waren zowel eerste als tweede klas en ook de klapstoeltjes waren zelfs ook een onderdeel van de test. Alle drie de stoelen waren afkomstig van elk een eigen fabrikant uit Tsjechië, Duitsland en Portugal.

Hieronder hebben we de mening van één van onze redacteuren geplaatst met de keuze van de beste stoelen. Het gaat niet alleen om het zitten, maar ook de bewegingen die de trein maakt vonden we van belang. Hoewel een simulator hiervoor ontbrak, hebben we besloten om zelf maar te doen alsof we aan het relaxen waren of juist in een trein zaten die ijverig diverse wisselstraten passeert om van het buitenste spoor naar het middelste te komen door zogenaamd vele bochten. De bewegingen zullen bij sommige treinreizigers wel herkenbaar zijn.

De knieruimte wat vrij belangrijk telt bij veel reizigers hebben we in de test achterwege gelaten. Dit omdat de afstand tussen de stoelen ook in overeenstemming met de fabrikant van de treinen zal plaatsvinden. Later dit jaar zullen we hier op terug komen in een nieuwe test.

Groep A

Op het eerste ogenblik zien de stoelen er wel redelijk uit en moderner dan de oudere bekende Sprinterstoelen, maar alleen de eerste klas heeft vreemd gevormde hoofdsteunen. "Die kunnen niet praktisch zijn" foetert het redactielid, "we gaan weer terug in de tijd naar de oude stoptreinen van 1964 die dit hadden."

Het zitgemak van beide stoelen zit wel prima, het ziet eruit als kunstleer, en volgens mij is het dat ook. Alleen de hoofdsteun zit bij de blauwe tweede klas niet echt praktisch, want het hoofd ligt vergeleken met je lichaam niet geheel recht. Tevens is deze ook erg smap waardoor je met je hoofd naar achteren kan glijden, in een druk bewegende trein. De handgreep voor staande reizigers is daarin tegen wel handig, maar slecht gepositioneerd voor de zittende reiziger. Voor de staande treinreiziger of diegene die door de trein loopt zit deze minder in de weg.

De eerste klas daarin tegen heeft vreemde uitstekende hoofdsteunen die voor een smalle hoofdsteun zorgen. Bij een redelijke wisselpartij waar je met de sprinter overheen dendert, zal deze rode stoel je gegarandeerd koppijn bezorgen, als je hoofd heen en weer wordt gestuiterd.
"Dit gaat hem niet worden", verzucht het testende redactielid vervolgens. Het klaptafeltje is bovendien te klein.

Groep B

"Deze stoelen ogen futuristisch en sportief", is de eerste mening van ons testende redactielid. Na dat hij zich gesetteld heeft in de rode eerste klas stoel, valt op dat het hoofd niet lekker tegen het hoofdsteun aanligt. "Te ver naar voren, het zit daarom niet echt comfortabel". De rest zit wel prima.

De tweede klas heeft ook geen slechte zitting, maar wel een te kleine hoofdsteun. Als je net als bij de vorige geteste stoelen weer in een trein zit die als een ware slang een hoop wisselstraten passeert, en je ligt tegen met je hoofd tegen de hoofdsteun, dan is de kan groot dat je hoofd van de steun af schuift. Met de grote handgreep eraan vast zou het zeker geen prettig gevoel zijn als je hier met je hoofd tegen aan botst. De kans hierop is wel klein, maar zeker wel aanwezig. De houder zit ook behoorlijk in de weg.

Het klaptafeltje die we aantroffen bij de eerste klas is wel handig, maar zit helaas toch net te dicht tegen de leuning aan.

Groep C

Deze stoelen zien er gewoontjes uit, geen rare fratsen en het lijkt op een goed comfort van de bips tot aan het hoofdeinde. Laten we ze eens proberen. De eerste klas zit heerlijk, de ruggensteun doet ons denken aan de stoelen uit de eerste generatie Sprinters die rond 2005 gemoderniseerd zijn. De hoofdkussen liggen ook prima, en de hoofdleuningen zitten ook niet in de weg. Het enige nadeelvoor de staande of de lopende reiziger is dat de handgreep uitsteekt, maar gelukkig niet zo hinderlijk als de blauwe stoel uit de B-groep.

De blauwe tweede klasse stoel heeft ook een goede rugleuning, een goed hoofdeind en hier zit niets in de weg. Het klaptafeltje is helaas ook erg klein, maar wel bruikbaar. Deze stoelen zou wel eens de doorslag kunnen geven.

Conclusie

Nadat we alle twee de soorten stoelen uit alle drie de groepen hebben gekozen, zijn we tot de conclusie gekomen dat het beste gemak voor de reiziger uitkomt op keuze C. De rug in een goede ligging, hoofdeinde prima, alleen jammer van de uitstekende handvatten, die gelukkig niet te ver uitsteken voor de -door de trein wandelende reiziger - die een zitplaats zoekt of zich begeeft naar de deur om uit te stappen. Het nadeel van de tweede klas is dat er in de Sprinter tot nu toe altijd geen opklapbare armleuningen zitten, en de geteste stoelen deze ook geen van beiden hadden. Deze mogen wat ons betreft nog wel worden toegevoegd voor de reiziger die graag een boek of een tablet leest met zijn armen al leunende. Het kost wel enkele centimeters meer ruimte, maar het geeft toch wat meer comfort.

Fotogalerij