Geschiedenis

De Nederlandse Spoorwegen heeft naast de 60 locomotieven van de serie 1100 ook in de jaren vijftig nog eens 16 locs uit Frankrijk, met een grotere zesassige uitvoering ontvangen. Deze 1300 E-loc serie werd gebouwd door Alstom te Belfort. Vanuit deze fabriek kwamen ook de E-loc serie 1100, 1600- en 1800 E-locs.

In 1952 en 1953 werden door Alstom 10 exemplaren aan de Nederlandse Spoorwegen afgeleverd. Bij aflevering waren deze locs turquoise geschilderd, zoals de 1100 E-locs ook waren.

Deze locomotievenserie zijn van de SNCF serie CC7100 afgeleid, maar werden in de jaren vijftig ook naar vijf andere landen geëxporteerd. Hieronder vielen onder andere Spanje (serie 276 van de Renfe), Marokko en China.

De Franse CC7107 werd in 1955 wereldberoemd vanwege het wereldsnelheidsrecord op rails, met een snelheid van 331 km/h. In 1981 verbrak de TGV dit record.

Loc 1301 ging in 1952 zijn eerste ritten bij de Nederlandse Spoorwegen rijden, tijdens de opening van de elektrische dienst van Zwolle naar Groningen vv en Zwolle naar Leeuwarden vv

Door het spoorongeval in 1953 bij Weesp sneuvelde Loc 1303. Een in aanbouw zijnde Franse CC 7100 werd hierdoor afgemaakt voor Nederland en uitgeleverd aan NS met het nieuwe nummer 1311, waardoor er weer 10 exemplaren beschikbaar kwamen. Loc 1311 raakte echter later bij een groot spoorwegongeval bij Schiedam in 1976 ernstig beschadigd, maar herstel werd voltooid.

Locs 1312 tot en met 1316 werden later geleverd als nabestelling, in 1956. De levering vanaf loc 1312 was niet meer turkoois, maar Berlijns blauw geschilderd. Van de series 1100, 1200 en 1300 beschikte NS hierna over honderd moderne E-loks.

De loc serie 1300 was hiervan de sterkste, en werd op alle diensten ingezet, maar voornamelijk de zware goederentreinen.

In 1955 waren de locs Berlijns blauw geschilderd, kregen ze in de jaren zeventig de NS-huisstijl geel-grijs, waarbij grijs de overheersende kleur was. In de jaren tachtig moesten de locs een levensduurverlening ondergaan om de komst van de locs serie 1700 in de jaren negentig te overleven.