De NS maakte zich zorgen over het hoge tarief dat zij zouden vragen om de treinen op de HSL-lijn te laten rijden. Dit zei Maarten Spaargaren, die verantwoordelijk was voor de exploitatie van de NS over de HSL-lijn, tegenover de enqûetecommissie.

"We wisten wat voor consternatie er zou zijn in de samenleving als dat gerealiseerd zou worden.” verklaarde hij tegeover de commissie.

De NS kwam uiteindelijk met het hoogste bod om er zeker van te zijn dat zij de exploitatie in haden zouden krijgen van de HSL-lijn. Eerst zouden ze ervan uit gaan van een jaarlijks bedrag van 125 miljoen euro, maar dat zou in opdracht van de Raad van Commissarissen uiteindelijk verhoogd zijn naar 178 miljoen euro. Hiermee ozuden de treinkaartjes voor de hogensnelheidslijn wel 60 procent duurder worden in tegenstelling tot een normaal kaartje. Wel gingen de Nederlandse Spoorwegen ervanuit om met het Ministerie van Verkeer en Waterstaat afspraken te maken om de tarieven alsnog omlaag te krijgen.

Spaargaren stelde tijdens het verhoor dat het ministerie rijdens het beoordelen van de aanbestedingen alleen naar het geld keek, en niet naar het belang van de reiziger. Zo zouden de aantal zitplaatsen en betaalbare kaartjes nee zwaar hebben meegewogen in de eisen die de overheid aan de biedingen op de aanbestedingen stelden. Hierdoor voelde de NS zich om het bod op te schroeven tot 178 miljoen euro.

Volgens Spaargaren werd er uitgegaan van positieve aannames over economische groei en aantallen reizigers. „We moesten ervoor kiezen de aannames maximaal positief te maken. Het bod was gestretcht”, aldus Spaargaren. „Voor elk bedrijf zou het een hele opgave zijn om dit in de praktijk te realiseren.” Hij voegde er wel aan toe dat het bod 'realistisch en haalbaar' zou zijn geweest.

Foto: Wikipedia