Volgens Tinus Jonkers, die acht jaar lang kwaliteitsinspecteur was bij de bouw van de V250 Fyra treinen was, was het vanwege de enorme problemen met de V250-trein toch mogelijk geweest om deze treinen uiteindelijk te laten rijden. Dat verklaarde hij maandag tegenover de enquête-commissie.

Doordat er een te hoge tijdsdruk zou hebben gespeeld in Italië, zou de trein te vroeg naar Nederland zijn gestuurd. De levering was bovendien vertraagd geraakt, waarna de eerste treinen pas in de zomer van 2012 gingen rijden, waarmee de commerciële inzet pas in december begon.

Sneeuwproblemen

Ook voor de enquête-commissie stond Richard de Leeuw die verantwoordelijk was voor het Fyra-project en de bouw van de treinen. Tegen de commissie zei hei afgelopen maandag dat de problemen met de Fyra's in de sneeuw, verholpen konden worden.

De Italiaanse bouwer heeft woest gereageerd op het feit waarmee er op onverantwoorde wijze met te hoge snelheid door de sneeuw zou zijn gereden met het materieel. Bij een bepaalde hoeveelheid sneeuw zou de trein maximaal 20 km per uur mogen rijden, dezelfde snelheid die geldt bij het weghalen van treinen bij overstromingen. "Dat werd door hun uitgelegd als harder kun je dan toch niet, dat vond ik een belachelijke uitleg", verklaarde de projectleider vandaag onder ede bij de de parlementaire enquête.

Vanwege een door de sneeuw losgeraakte bodemplaat werden na 40 dagen alle V250-treinstellen uit de dienst genomen, waarna de inspectie van België en vervolgens de Ns in Nederland de treinen aan de ketting legde.

Veel storingen

Ook zouden de treinen gewoon afgenomen zijn in gevallen waarbij er sprake zou zijn van een veiligheidsstoring. "Elke trein had wel storingen, maar we wisten dat er een oplossing in de maak was", aldus de Leeuw. Wel gaf hij aan dat hij bezorgd was tijdens het afnameproces omdat er geen sprake zou zijn van een back-up.

Ook zouden de treinen volgens de Leeuw niet storingsvrij rijden binnen de 1000km die er mee gereden wordt. "Er was meestal een lijstje met zaken die opvielen. Volgens mij heeft elke trein wel een A- of B-storing." Een A-storing staat bekend als een ernstige veiligheidsstoring, waar de trein uit dienst moet worden gehaald. Een B-storing is een storing van kleinere aard die met mindere prioriteit opgelost dient te worden.

De softwareproblemen in de trein pakte AnsaldoBreda volgens De Leeuw snel aan, de analyse van de rest van de problemen ging niet zo snel. Daarom wou de Leeuw dat er meer personeel van Ansaldobreda naar de onderhoudswerkplaats in de Amsterdamse Watergraafsmeer zou komen. De oplossing voor een spontaan ontbrandende accu zou een nieuw ontwerp hebben gevergd.

Teruggestuurd

De Leeuw vind het jammer dat de trein utieindelijk weer terug gestuurd is naar Italië. Ook wekte NMBS-directeur Descheemaecker het beeld dat de trein onveilig zou zijn. "Ik had duidelijk het gevoel dat hier bewust een beeld werd geschetst om er af te komen en ik zei meteen: 'Dit is het einde van het project'." Volgens de Leeuw waren er wel technische problemen met de trein, maar waren die niet levensbedreigend en zouden die kunnen worden opgelost.

Op de vraag van de enquêtecommissie of De Leeuw door AnsaldoBreda werd ingehuurd, wantwoordde de projectleider dat hij eenmaal namens AnsaldoBreda een presentatie heeft gegeven, en dat hij nooit  geld of een beloning gekregen van de Italiaanse treinfabrikant. Al eerder kwam hij in opspraak omdat hij vertrouwelijke NS-gegevens verkocht aan treinenbouwer Bombardier.

De stuurtafel van de omstreden V250 Fyra-trein.
Foto: O. Stappers

Bron: Treinreiziger